ارزیابی توان تبیین استراتژی های معاملاتی در انتخاب پرتفلیوی بهینه با استفاده از مدل فرایندی تحلیل شبکهanp

نیاز به تصمیم گیری سریع و با کیفیت مناسب در مواجهه با فعل و انفعالات محیطی شرایط خاصی به تصمیم گیران تحمیل می کند. تعیین مدلی از واقعیت که روابط این متغیر ها را آشکار سازد، می تواند ابزاری مناسب در تصمیم گیری باشد در این مطالعه از مدل فرآیندی تحلیل شبکه که یکی از معروفترین فنون تصمیم گیری چند منظوره است و در آن الویت بندی گزینه ها بر اساس تلفیق منطقی از شاخص های موثر صورت می گیرد، جهت انتخاب استراتژی معاملاتی بهینه استفاده می شود. سه استراتژی منفعل، فعال و ترکیبی به ترتیب با بکارگیری داده های صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت (نمونه کاربرد استراتژی منفعل)، داده های صندوق های سرمایه گذاری در سهام در اندازه کوچک و بزرگ (نمونه کاربرد استراتژی فعال) و داده های صندوق های سرمایه گذاری مختلط (نمونه کاربرد استراتژی ترکیبی) مورد بررسی قرار گرفتند. در مرحله مدل سازیanp، هدف تصمیم گیری "انتخاب استراتژی بهینه معاملاتی"، شاخص های تصمیم گیری، "معیارهای ارزیابی عملکرد" و گزینه های ممکن، "بازده صندوق، بازده بازار، بازده بدون ریسک، بتای صندوق، انحراف معیارصندوق، بازده اضافی صندوق، ریسک نامطلوب" تعیین گردید. پس از پیاده سازی گام های anp بر روی صندوق های سرمایه گذاری، به این نتیجه رسیدیم که معیار پتانسیل مطلوب با بالاترین وزن، بهترین معیار ارزیابی استراتژی فعال در صندوق های سرمایه گذاری در سهام در اندازه کوچک و بزرگ، بهترین معیار ارزیابی استراتژی ترکیبی در صندوق های سرمایه گذاری مختلط و همچنین بهترین معیار ارزیابی استراتژی منفعل در صندوق های سرمایه گذاری با درآمد ثابت است.